วิวาทะเขมร พม่า กับไทย
ถ้าโลกสากลสังคมนานาชาติมีใจเป็นธรรม ควรจะศึกษาข้อมูลทางประวัติศาสตร์ให้ละเอียดลึกซึ้งเสียก่อนที่จะตัดสินอะไรเป็นของใครหรือเป็นของโลก บางทีกรณีปราสาทพระวิหารยูเนสโกก็ตัดสินส่งเดช รับใช้มหาอำนาจที่เป็นกรรมการ
ผมเองไม่ใช่พวกชาตินิยม 100% แต่ก็เฝ้าดูการอนุรักษ์ รักษาความเป็นไทยที่มีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง แม้รากเหง้ามิได้ถือกำเนิดในแผ่นดินนี้ แต่เมื่อรับวัฒนธรรมต้นแบบมาแล้ว ความชาญฉลาด ความเข้าใจธรรมชาติ บรรพบุรุษไทยจึงสร้างสรรค์วัฒนธรรมผสมผสานได้อย่างลงตัว
เราถือความเป็นไทยจากจุดนี้ ดังนั้นถ้าศึกษาลงลึกในรายละเอียดวัฒนธรรมประเพณีหรือรูปแบบศิลปะสถาปัตยกรรมแล้ว เราก็มีความเป็นไทยของเราซึ่งแตกต่างจากชาติอื่น ไม่ว่าจะเป็น เขมร ลาว พม่า
เมื่อภูมิประเทศของเราที่แวดล้อมเพื่อนบ้าน เราถือครองแผ่นดินตรงแดนกลางรายรอบด้วยเพื่อนบ้าน วัฒนธรรมประเพณีย่อมผูกพันเกี่ยวข้องกัน
แต่เรามีความละเอียดละออต่างจากประเทศเพื่อนบ้าน หลักฐานสำคัญคือ พระราชพิธีสิบสองเดือน อันบรรจุไปด้วยความเป็นพิธีไพร่และพิธีเจ้าที่มีความเป็นเอกลักษณ์ หลักฐานทางประวัติศาสตร์มากมายที่แสดงให้เห็นว่า ไทยเราเป็นเจ้าของอย่างมากมาย ดูได้จากรายละเอียดขั้นตอนของการจัดพิธีกรรม
สงกรานต์ ลอยกระทง มาฆบูชา วิสาขบูชา อาสาฬหบูชา ประเพณีการขึ้นพระบาท แรกนาขวัญ และอื่นๆ มีความเป็นไทยมากกว่าชาติอื่น
การมานั่งถกเถียงเพียงแค่ยกเหตุผล อารมณ์ความรู้สึก ที่เห็นกันในปัจจุบันโดยไม่มองย้อนอดีต มันจึงเป็นแค่วิวาทะ
เอาจริงๆยูเนสโกก็ควรมาศึกษาร่วมด้วย ถ้ารอให้แต่ภาคีสมาชิกมานำเสนอ มาคัดค้าน มีนจะกลายเป็นความขัดแย้งซึ่งผิดวัตถุประสงค์ความเป็นมรดกโลกและการแปลความหมายบนโลโก้ที่ชาวบ้านอยากแย่งกัน
บทความโดย
https://m.facebook.com/100000964084010/
